Πιο αναλυτικά, ο μεγαλύτερος κίνδυνος για αυτοκτονία είναι στην περίοδο των 6 έως 9 μηνών που ακολουθεί τη βελτίωση των συμπτωμάτων των ασθενών. Και αυτό, αν και φαίνεται παράδοξο, οφείλεται κατά πάσα πιθανότητα στο ότι στην περίοδο αυτή η αναστολή υποχωρεί και ο ασθενής έχει αποκτήσει αρκετή ενεργητικότητα για να ολοκληρώσει ένα σχέδιο αυτοκτονίας, ενώ δεν έχει αλλάξει σημαντικά η θεώρηση της ζωής του, που τη βλέπει αρκετά αρνητική ώστε να εξακολουθεί να πιστεύει οτι πρέπει να αυτοκτονήσει.

Επίσης, άρρωστοι με προηγούμενες απόπειρες βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο για αυτοκτονία. Κάθε απόπειρα προειδοποιεί για την επόμενη που συχνά θα είναι και η επιτυχημένη. Από τους ασθενείς με κατάθλιψη σε υψηλότερο κίνδυνο βρίσκονται οι ηλικιωμένοι και οι έφηβοι. Παρόλο που το ποσοστό των γυναικών με κατάθλιψη είναι σχεδόν το διπλάσιο από το ποσοστό των αντρών, το ποσοστό αυτοκτονίας στους άντρες είναι πέντε φορές μεγαλύτερο από ότι των γυναικών.