1) Μεγαλοποίηση

Αντιμετωπίζει συγκεκριμένα γεγονότα με έναν υπερβολικό τρόπο. Για παράδειγμα, εάν έχει κάποια καθημερινή δυσκολία, αρχίζει να σκέφτεται ότι θα καταλήξει σε καταστροφή - μεγαλοποιεί τα προβλήματα και την πιθανή βλάβη που θα μπορούσαν να προκαλέσουν.

Την ίδια στιγμή, υποτιμά την ικανότητά του να τα αντιμετωπίσει. Καταλήγει σε συμπεράσματα χωρίς καμία απόδειξη και θεωρεί ότι τα συμπεράσματά του είναι σωστά. Ένας άντρας που αγόρασε ένα καινούργιο σπίτι υποψιαζόταν ότι το σπίτι είχε τερμίτες. Αμέσως κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το σπίτι θα καταστρεφόταν και δεν θα άξιζε, ότι τα λεφτά του σπαταλήθηκαν άσκοπα. Πείστηκε ότι τίποτα δεν μπορούσε να γίνει για να "σωθεί το σπίτι".

2) Υπεργενίκευση

Κάνει μια ευρεία, γενικευμένη παρατήρηση που δίνει έμφαση στο αρνητικό: «Κανείς δε με συμπαθείς.» «Είμαι τελείως αποτυχημένος.» «Ποτέ δε μπορώ να πάρω αυτό που θέλω από τη ζωή.» Αν κάποιος που γνωρίζει του μιλήσει άσχημα, σκέφτεται: «Χάνω όλους τους φίλους μου»

3) Αγνοώντας το Θετικό

Εντυπώνονται στο μυαλό του και θυμάται μόνο αρνητικά γεγονότα. Όταν δόθηκε η συμβουλή σε μια καταθλιπτική γυναίκα να κρατήσει ημερολόγιο, κατάλαβε ότι θετικά γεγονότα συμβαίνουν συχνά στη ζωή της αλλά είχε την τάση να μην τους δίνει σημασία και να τα ξεχνά. Ή έλεγε στον εαυτό της ότι οι καλές εμπειρίες ήταν ασήμαντες για τον ένα ή τον άλλο λόγο. Ένας άντρας που για εβδομάδες ήταν τόσο καταθλιπτικός που δεν μπορούσε να ντυθεί ξόδεψε οχτώ ώρες βάφοντας την κρεβατοκάμαρα. Όταν τελείωσε, κατέκρινε τον εαυτό του επειδή δεν πέτυχε ακριβώς το αποτέλεσμα που ήθελε. Ευτυχώς, η σύζυγός του μπόρεσε να του δώσει να καταλάβει πόσο εξαιρετικά καλή δουλειά είχε κάνει.