1. Κάνω το λεγόμενο "διάβασμα της σκέψης;" π.χ. "Αυτός/ή με θεωρεί βαρετό".

Σ' αυτή την περίπτωση δε προσπαθεί να ανακαλύψει ή να δει τι πραγματικά πιστεύουν οι άλλοι. Πιστεύει τις δικές του αρνητικές απόψεις και τις χρεώνει σ' αυτούς. π.χ. "αυτός δεν με συμπαθεί". Αυτό είναι ένα πολύ συνηθισμένο πρόβλημα για ανθρώπους με κοινωνικό άγχος οι οποίοι θεωρούν οτι τις αρνητικές απόψεις που έχουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους τις έχουν εξίσου και οι άλλοι.

2. Κάνω πρόβλεψη του μέλλοντος και φέρνω την καταστροφή; π.χ. "πρόκειται να γίνει καταστροφή, όλοι θα γελάν μαζί μου".

3. Μήπως κάνω "προσωποποίηση;" [.χ. "όλοι γελούν, πρέπει να μιλάν για μένα" ή " φαίνεται νευρικός, πιθανώς επειδή σκέφτεται:αυτός θα καθίσει μαζί μου"

4. Μήπως επικεντρώνω την προσοχή μου μόνο στα άσχημα πράγματα; π.χ. "πραγματικά σιωπούσα όταν προσπαθούσα να μιλήσω στην Άννα" (παραβλέποντας το γεγονός ότι είχε καταφέρει να μιλήσει με άνεση σε άλλους ανθρώπους εκείνη την ημέρα)

Αυτά τα λάθη στη σκέψη υποδηλώνουν οτι δεν κρίνει τον εαυτό του στις κοινωνικές καταστάσεις με δίκαιο τρόπο. Ίσως βοηθήσει λοιπόν το να αρχίσει να αποκτά μια πιο σωστή και δίκαιη εικόνα του τι συμβαίνει. Ένας καλός τρόπος να το επιτύχει είναι να φτιάξει δύο στήλες-μία για τις σκέψεις που κάνει και του προκαλούν άγχος και μια άλλη για μια δικαιότερη πιο ισορροπημένη σκέψη, π.χ:

ΑΓΧΩΔΗΣ ΣΚΕΨΗ:Φλυαρούσα συνέχεια, πρέπει να έμοιαζα με ηλίθιο

ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΗ ΣΚΕΨΗ:Κανένας δεν φάνηκε να ενοχλήθηκε απ' αυτό. Οι άλλοι έρχονταν για να μιλήσουν, επομένως δεν θα πρέπει να ήμουν τόσο κακός.