Από επιδημιολογικές μελέτες προκύπτει ότι ο επιπολασμός της διαταραχής πανικού είναι 1,5-3% στο γενικό πληθυσμό και 3-4% για τις κρίσεις πανικού, γεγονός που την τοποθετεί μεταξύ των πιο συχνών ψυχικών διαταραχών. Το ποσοστό αυξάνεται σε 10% όταν αναφερόμαστε σε ανθρώπους που έχουν βιώσει τουλάχιστον μία κρίση πανικού στη ζωή τους. Σε δείγματα γενικού πληθυσμού περίπου το 1/3 ως 1/2 των ατόμων με διάγνωση πανικού έχουν επίσης και αγοραφοβία. Όλες οι εθνικές ομάδες είναι ευπρόσβλητες στη διαταραχή πανικού (American Psychological Association, 2003). Όσον αφορά τη συχνότητα εμφάνισης της νόσου στα δύο φύλα, για άγνωστους λόγους, φαίνεται ότι οι γυναίκες πάσχουν 2-3 φορές συχνότερα σε σχέση με τους άντρες. Τα αποτελέσματα μελέτης που έγινε με σκοπό τη διερεύνηση ορισμένων κλινικών και ψυχοφυσιολογικών συντελεστών που ενδεχομένως θα μπορούσαν να οριοθετήσουν το πλαίσιο ερμηνείας αυτής της διαφοροποίησης, δείχνουν ότι ενώ στους άνδρες οι κρίσεις πανικού σχετίζονται σημαντικά με τη δομή προσωπικότητας, στις γυναίκες οι ομόλογες κρίσεις συνδέονται περισσότερο με ψυχοπαθολογικούς συντελεστές και με αυξημένη εγρήγορση του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος. Ενδέχεται επομένως, η υπεροχή των γυναικών στην διαταραχή πανικού να εκφράζει ιδιαιτερότητες που ίσως σχετίζονται με τη διαφορετική οργάνωση του νευρικού συστήματος και επιλογή του διαύλου μέσω του οποίου μορφοποιούνται ψυχολογικές ή και χαρακτηρολογικές δυσλειτουργίες των δύο φύλων.