Wielu transkulturalnych antropologów, a także psychiatryczne studia wykazały,że zaburzenia jedzenia są patologiami z bardzo ważnym impaktem kulturowym. Rozwijają się one w krajach, gdzie przewaga kulturowa podkreśla chudość jako pożądaną, społecznie ważną wartość.

Nie jest to przypadek,że obecnie zaburzenia jedzenia doszły do rozmiarów epidemi i są alarmujące w krajach zindustrializowanych, gdzie 4-5 procent dziewczyn pomiędzy 15-stym i 35-tym rokiem życia cierpi na nie, podczas gdy sytuacja ta jest praktycznie nieznana w Chinach, Indiach, Afryce, Oceani i w wielu Arabskich krajach.

Jednak,dziewczyna która wychowywała się na jednym z tych kontynentów ale przeniosła się z jakichś powodów,na przykład takich jak studia lub praca, do innego kraju, w którym zaburzenia jedzenia są procentowo wysokie,kraju w którym media zwracają uwagę na kształt ciała,figurę, podkreślają szczupłość i diety,już po roku lub dwóch latach,ryzykuje wywołanie zaburzeń jedzenia podobnie jak dziewczyna,która zawsze wychowywała się w tym kraju.

Podkreślanie szczupłości w danej kulturze i masowy nacisk na wygląd płci żeńskiej,może być zrozumiany po przeprowadzeniu bardzo prostego testu.

Idź do kiosku z gazetami i przeglądnij stronę po stronie jakikolwiek magazyn przeznaczony dla kobiet. Spróbuj:

• Znajdź magazyn, który nie sugeruje diety.
• Znajdź w magazynie strony reklamowe, na których znajdują się zdjęcia modelek. Przeanalizuj ich kształt ciała i spróbuj ocenić ich wagę. Potem rozejżyj się do okoła i zobacz czy widzisz więcej kobiet które wyglądają jak modelki czy tych które ważą więcej.

Według badań, przeciętna waga ludności w krajach rozwiniętych cały czas wzrasta od ostatnich 40-stu lat, przeciętna waga modelek w tych krajach stopniowo maleje. Wystarczającym dowodem na to są zdjęcia z okresu lat 60-tych.

Oznacza to, że przeciętna nastolatka z lat 60-tych oglądając magazyn mody widziała modelki, o figurze zbliżonej do jej.
Obecnie, przeciętna nastolatka przeglądając podobny magazyn widzi modelki, które przeciętnie ważą 20% mniej niż ona,i wtedy zaczyna myśleć, że powinna schudnąć żeby wyglądać jak one.

Tłumaczy to dlaczego obecnie wysępuje tak wiele przypadków zaburzeń jedzenia, podczas gdy w latach 60-tych patologie te były rzadkością. Więcej.