Όταν παρατηρεί ότι η διάθεσή του αλλάζει ή χειροτερεύει, να ρώτα τον εαυτό του: Τι περνάει απ' το μυαλό μου αυτή τη στιγμή; Η σκέψη του μπορεί να είναι μια αντίδραση σε κάτι που συνέβη πολύ πρόσφατα, ίσως μέσα στην τελευταία ώρα ή τα τελευταία λεπτά, ή μπορεί να είναι μια ανάμνηση ενός προηγούμενου γεγονότος. Μπορεί ακόμη να εγείρεται σαν μια αναπαράσταση ή εικόνα στο μυαλό του. Είναι σημαντικό να καταλάβει τα ακόλουθα σχετικά με τις καταθλιπτικές του σκέψεις:

1) Οι αρνητικές σκέψεις τείνουν να είναι αυτόματες. Στην πραγματικότητα δεν εμφανίζονται σε μια βάση αιτίας και λογικής, απλώς φαίνεται να συμβαίνουν.

Αυτές οι σκέψεις βασίζονται στη χαμηλή αυτοεκτίμηση που έχουν οι καταθλιπτικοί μάλλον παρά στην πραγματικότητα.

2) Οι σκέψεις είναι παράλογες και δεν υπηρετούν κάποιο χρήσιμο σκοπό. Σε κάνουν να αισθάνεσαι χειρότερα και σε εμποδίζουν να πετύχεις αυτό που πραγματικά θέλεις στη ζωή σου. Εάν σκεφτείς προσεκτικά, πιθανόν θα βρεις ότι έχεις καταλήξει σ' ένα συμπέρασμα που δεν είναι στην πραγματικότητα σωστό.

3) Αν και οι σκέψεις αυτές είναι παράλογες, πιθανώς φαίνονται εξαιρετικά αληθοφανείς τη στιγμή που τις έχεις. Συνήθως γίνονται αποδεκτές ως λογικές και σωστές, όπως ακριβώς και μια ρεαλιστική σκέψη, για παράδειγμα "Το τηλέφωνο χτυπάει. Πρέπει να απαντήσω"

4) Όσο περισσότερο πιστεύει αυτές τις αρνητικές σκέψεις (δηλαδή, όσο πιο άκριτα τις αποδέχεται), τόσο χειρότερα αισθάνεται. Εάν αφήσει τον εαυτό του να γίνει αιχμάλωτος αυτών των σκέψεων θα διαπιστώσει ότι ερμηνεύει τα πάντα με έναν αρνητικό τρόπο. Θα τείνει όλο και πιο πολύ να παραιτείται, μέχρις ότου όλα αρχίσουν να φαίνονται μάταια. Αλλά το να παραιτείται είναι επιζήμιο, επειδή οι άνθρωποι με κατάθλιψη συχνά ερμηνεύουν το γεγονός ότι έχουν παραιτηθεί σαν ένα ακόμη σημάδι κατωτερότητας και αποτυχίας.