Η συννοσηρότητα ανάμεσα στην κατάθλιψη και τις αγχώδεις διαταραχές φαίνεται να είναι ο νόμος και όχι η εξαίρεση. Πιο συγκεκριμένα για τη διαταραχή που εξετάζουμε, φαίνεται ότι η μείζων καταθλιπτική διαταραχή συμβαίνει στο 50-65% των ασθενών με διαταραχή πανικού. Η διαταραχή πανικού τείνει να προηγείται της κατάθλιψης αν και αυτό δεν είναι ένα παγκόσμιο εύρημα. Στο ένα τρίτο μάλιστα αυτών, το καταθλιπτικό επεισόδιο προϋπάρχει της διαταραχής πανικού. Σε κάποιες μελέτες, οι καταθλιπτικοί ασθενείς που έχουν και κρίσεις πανικού ανέρχονται σε 37-54%. Το ποσοστό των ασθενών με διαταραχή πανικού που βιώνουν τουλάχιστον ένα καταθλιπτικό επεισόδιο στη ζωή τους ποικίλει ευρέως μεταξύ των ερευνών, από 20% μέχρι 90%. Αυτό που οι περισσότεροι ειδικοί δέχονται είναι ένα ποσοστό 50%. Συμπτώματα και των δυο διαταραχών μπορεί να υπάρχουν κατά τη διάρκεια του ίδιου επεισοδίου ασθένειας. Σ' αυτή την περίπτωση, ο ασθενής μπορεί να συμπληρώνει τα διαγνωστικά κριτήρια και για τις δυο καταστάσεις την ίδια στιγμή, ή η καθεμία απ' τις δύο μπορεί να υπάρχει σε ένα υποκλινικό επίπεδο. Υποκλινικά συμπτώματα της διαταραχής πανικού που μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια καταθλιπτικού επεισοδίου περιλαμβάνουν κρίσεις πανικού, συναισθηματική απάθεια, διαταραχές αντίληψης, αποπροσωποποίηση και αποπραγματοποίηση. Από την άλλη πλευρά, ασθενείς με διαταραχή πανικού μπορεί να βιώσουν επίμονα πτώση της διάθεσης, χειροτέρευση των συμπτωμάτων τους το πρωί, πρωινό ξύπνημα πολύ νωρίς, αυτοκτονικό ιδεασμό και ψυχοκινητική επιβράδυνση. Σύμφωνα με έρευνες η κατάθλιψη είναι περισσότερο συνηθισμένη σε ασθενείς με διαταραχή πανικού απ' ότι σε αυτούς με γενικευμένη αγχώδη διαταραχή.