تفاتهای زیادی هست در بین افراد با مسائل اعتیاد که جواب روشن به این سوال رو غیرممکن می سازد. بطور کلی درمان اعتیاد یک تابعیت محسوب می شود; در قدم اول، پذیرش مصاحبه است.در این مکالمه درمانگر تخیص میدهد آنچه در حال وقوع است و اینکه آیا این یک اعتیاد است .مکالمه یک ساعت طول می کشد.اما گاهی نیز مصاحبه های متعددی نیاز است برای روشنتر شدن مشکل و شناخت بهتر فرد.افزون بر این تحقیقاتی نیز لازم خواهد بود بعد از مصاحبه که توسط پرسشنامه انجام می گیرد.مثال این نوع پرسشنامه یورو(ای.اس.آی) است که شدت اعتیاد را تعیین می کند.بسته به برداشت مصاحبه کننده و اولویت و برتری معتاد، یک برنامه درمانی مد نظر قرار می گیرد(تدوین می شود).این برنامه درمانی شامل اطلاعاتی از اهداف درمانی و درمانی است که در رسیدن به این اهداف کارگر می افتد.

اولین قدم، یک درمان هدفمند است در مسمومیت زدائی و سرکوب علائم عود کننده.بسته به موقعیت فرد و اطرافیانش می تواند در کلینیک یا محیط خانه اتفاق بیافتد.در این حالت، فرد مسئول درمان، مختار است از دارو برای کمک به بیمار جهت رهائی از عاداتش استفاده کند.درمان اهداف مختلف می تواند داشته باشد.یکی از آنها می تواند کاهش مصرف مواد باشد.و محدود کردن صمه جسمی; اما معمولا" هدف، مسمومیت زدائی کلی است. معتاد نقش عمده در درمان دارد. اگر او با پیشنهادات همراه و موافق نباشد، درمان با موفقیت روبرو نخواهد شد.

امروزهف بسیاری از متخصصان می گویند که معتادان بیشتر از مسمومیت زدائی کلی سود میبرند.

بعد از این، اهداف دیگر درمان،بر روی آن متمرکز می شوند.برای مثال، کاهش عود(بازگشت) یا جلوگیری از بازگشت و گسترش موقعیتهای ذهنی و اجتماعی فرد.بسته به طبیعت مسائل،درمان می تواند هم در مراکز توانبخشی (کلینیکی) یا منزل فرد بصورت روزانه یا هفتگی صورت می گیرد.