Η βασική αιτία των διαταραχών πρόσληψης της τροφής μπορεί να μην είναι μια δυστυχισμένη παιδική ηλικία, αλλά το γεγονός ότι τα συναισθήματα του ατόμου και οι σωματικές αισθήσεις του δεν είναι ξεκαθαρισμένα μέσα του αλλά συγκεχυμένα. Σύμφωνα με την ψυχοθεραπευτική αντιμετώπιση οι συγκεκριμένοι ασθενείς αδυνατούν να αναλάβουν την ευθύνη για την εσωτερική τους ζωή ή να τη χειριστούν. Εάν κάποιοι λάβουν αποτελεσματική βοήθεια, τελικά θα καταστεί δυνατό γι' αυτούς να ελέγξουν το άγχος τους. Η ανάγκη να χρησιμοποιήσουν την υπερβολική τροφή ή την πείνα σαν ένα μέσο για να εκμηδενίσουν τα αρνητικά αισθήματα που κατά καιρούς βιώνουν, με την κατάλληλη θεραπεία θα εξαφανιστεί.

Το άγχος είναι ένα φυσιολογικό κομμάτι της ζωής κάθε ανθρώπου το οποίο μπορεί να βιωθεί και να γίνει κατανοητό. Αρνητικά συναισθήματα και συμπτώματα σαν κι αυτό μπορούν να γίνουν μια σημαντική πηγή πληροφόρησης που μπορεί να συμβάλει στην περαιτέρω ανάπτυξη του ατόμου.

Η ψυχοφαρμακολογία συχνά μπορεί να ανακουφίσει τη διαταραχή πρόσληψης της τροφής. Φάρμακα όπως το Prozak/Fontex είναι διαθέσιμα σε διάφορες μορφές και μερικές φορές μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα η ψυχοθεραπεία να είναι επιτυχημένη και αποτελεσματική.

Γνωσιακή θεραπεία: οι ασθενείς μαθαίνουν να σκέφτονται εποικοδομητικά, π.χ. «Εγώ είμαι φυσιολογικός, το μοντέλο του φωτογράφου είναι αφύσικα αδύνατο» αντί για «Το μοντέλο του φωτογράφου είναι τέλειο και θέλω να είμαι σαν κι αυτό. Πρέπει να μειώσω οπωσδήποτε το βάρος μου» .

Συμπεριφορική θεραπεία: ο πάσχων λαμβάνει βοήθεια από έναν άνθρωπο ή έναν υπολογιστή, για να κατανοήσει και να μάθει πώς να τρώει φυσιολογικά. Επίσης λαμβάνει πληροφορίες για άλλα πράγματα που μπορεί να κάνει για να αποφύγει, παραδείγματος χάριν, την υπερβολική λήψη τροφής.

Ψυχοδυναμική θεραπεία και ψυχανάλυση: εξετάζονται δυσάρεστες και οδυνηρές εμπειρίες, συνήθως από την παιδική ηλικία. Ο θεραπευτής βοηθά τον ασθενή να ερμηνεύσει τα συναισθήματά του.

Ένα πρόβλημα με την αντιμετώπιση των διαταραχών πρόσληψης της τροφής είναι το γεγονός ότι οι ασθενείς συχνά έχουν μια έντονη τάση να επηρεάζονται πάρα πολύ από το περιβάλλον τους με αποτέλεσμα να «απομακρύνονται» από τα δικά τους συναισθήματα και τις επιθυμίες τους και απλώς να κάνουν αυτό που ο θεραπευτής θέλει. Ίσως αποδέχονται ερμηνείες που στην πραγματικότητα δεν βασίζονται στις δικές τους εμπειρίες. Υπάρχει ο κίνδυνος οι ασθενείς να μαθαίνουν να αποδέχονται τις εξηγήσεις που δίνει ο θεραπευτής και να μην έρχονται σε επαφή με τα δικά τους συναισθήματα και συμπτώματα, ενοχοποιώντας τις εμπειρίες της παιδικής ηλικίας αντί να συνειδητοποιούν τι πραγματικά συμβαίνει μέσα τους.

Θεραπεία Gestalt: ο βασικός στόχος αυτής της μεθόδου είναι να μάθουν οι ασθενείς να αναγνωρίζουν τις πραγματικές τους ανάγκες και τα συναισθήματά τους.

Οικογενειακή θεραπεία: ολόκληρη η οικογένεια του ατόμου που πάσχει από κάποια διαταραχή πρόσληψης της τροφής συχνά χρειάζεται βοήθεια για να μάθει πώς να χειρίζεται το πρόβλημα.

Συμβουλευτική δίαιτας: οι ασθενείς πρέπει να μάθουν πώς να αλλάξουν τις διατροφικές τους συνήθειες και να τρώνε μόνο υγιεινή τροφή, κάτι που καθιστά ευκολότερο γι’ αυτούς να μπορέσουν να αναγνωρίσουν τις πραγματικές τους ανάγκες. Μαθαίνουν να αποφεύγουν το «κακό» φαγητό. Λίπος, ζάχαρη και λευκό αλεύρι πρέπει να αποφεύγονται.

Ομαδική θεραπεία: οι ασθενείς συζητούν τα προβλήματά τους σε μια ομάδα και η συνειδητοποίηση ότι και οι άλλοι έχουν παρόμοιες με αυτούς ανάγκες μπορεί να τους βοηθήσει να κατανοήσουν ευκολότερα τα δικά τους προβλήματα. Τα μέλη της ομάδας αλληλοβοηθούνται.