Το σύνδρομο του υπεραερισμού φαίνεται να έχει πολλές ομοιότητες με τη διαταραχή πανικού. Ο υπεραερισμός συμβαίνει όταν ο πνευμονικός εξαερισμός για ικανοποίηση των βιολογικών αναγκών για οξυγόνωση του αίματος και αποβολή του διοξειδίου του είναι υπερβολικός. Οι πρώιμες αισθήσεις περιλαμβάνουν ζάλη, ίλιγγο, αδυναμία, οδηγώντας σε μειωμένη ικανότητα συγκέντρωσης και σε εξασθένηση της συνείδησης (αίσθησης, εγρήγορσης). Μία άλλη ομάδα συμπτωμάτων περιλαμβάνει μούδιασμα, αίσθηση μυρμηγκιάσματος, ιδιαίτερα γύρω από το στόμα και τα χέρια. Εάν ο υπεραερισμός συνεχίζεται, μυϊκές συσπάσεις και κράμπες είναι συχνές. Ο υπεραερισμός μπορεί να προκαλέσει πόνους στο στήθος.

Συνοψίζοντας θα λέγαμε ότι ο υπεραερισμός προκαλεί αλλαγές στη φυσιολογία που μπορεί να βιώνονται σαν σωματικά συμπτώματα. Είναι εμφανές λοιπόν από τα παραπάνω ότι οι κρίσεις υπεραερισμού και οι κρίσεις πανικού αποτελούν σε κάποιο βαθμό παρόμοιες καταστάσεις. Θα πρέπει να σημειώσουμε επίσης ότι τουλάχιστον κάποιος βαθμός υπεραερισμού με τις συνακόλουθες σωματικές αλλαγές πάντα συμβαίνουν κατά τη διάρκεια των κρίσεων πανικού. Ωστόσο, οι δύο καταστάσεις δεν είναι ταυτόσημες γιατί σ' αυτή την περίπτωση ο ΄΄σκόπιμος΄΄ υπεραερισμός θα έπρεπε να αναπαράγει όλα τα συμπτώματα των προσβολών πανικού γεγονός όμως που η κλινική εμπειρία δεν επιβεβαιώνει. Από τις αναφορές των ασθενών συμπεραίνουμε ότι τα δύο είδη κρίσεων έχουν ομοιότητες αλλά «δεν είναι τα ίδια»